“En, wat zeg je dan?” Hoor ik mezelf zeggen bij de bakker wanneer mijn zoon een stukje krentenbrood aangeboden krijgt. “Dank u welllllll” komt er vervolgens netjes uit zijn mond. Het lijkt het perfecte plaatje: je krijgt iets- dus de passende respons is om dankbaarheid te tonen. Maar wat houdt dankbaarheid eigenlijk in? Is het iets dat we enkel waarnemen wanneer er iets tastbaars gegeven wordt? Gaat een gift altijd gepaard met dankbaarheid? Ik besloot om het te onderzoeken.
Broeder David Steindl-Rast vertelt in een artikel over gelukkig zijn en de verhouding tot dankbaarheid. Wat we met zijn allen gemeen hebben is dat we het liefst allemaal gelukkig zouden zijn. Maar wanneer komt dankbaarheid dan om de hoek kijken? Soms wordt er beweerd dat wanneer je alles hebt, genoeg geld om fijn te leven - dankbaarheid logischerwijs zal volgen. Maar is dat ook zo? Ik ken genoeg mensen die een rekening hebben waar je u tegen zou zeggen, maar die toch dag en nacht klagen.
We zouden dus kunnen stellen dat wanneer er genoeg geld in het bezit is er niet direct sprake is van dankbaarheid. Omgekeerd gebeurt er iets anders…
Wanneer er sprake is van dankbaarheid volgt een gevoel van geluk. Maar wanneer is er sprake van dankbaarheid? Dankbaarheid ontstaat bij een waardevolle ervaring, een gift dat vrij gegeven wordt. Het is niet verdiend, het is ontstaan. Wanneer er dankbaarheid in het hart is zal geluk volgen. Broeder David legt uit dat dankbaarheid niet iets is dat bijvoorbeeld maar één keer per maand merkbaar is, maar een levensstijl is die op elk moment tot ons genomen kan worden. “Elk moment? Is dat niet een beetje veel?”
Hij legt uit dat elk moment ons vrij gegeven is. Zelfs bij moeilijke gebeurtenissen. Het gevoel van dankbaarheid is dan misschien moeilijk te vinden, maar het kan zoiets zijn als het geduld dat het je leert, het samenbrengen van mensen of de dankbaarheid voor het leven zelf. Er zit een kans in elk moment.
“Ja leuk…” “Maar hoe dan?”
Broeder David geeft aan dat er een gemakkelijke manier is om dankbaarheid aan te wakkeren.
STOP
LOOK
GO
Stop om te verstillen, om in het moment te zijn.
Stop om te kijken wat er voor je neus gebeurt op dat moment. Mensen zijn vaak gehaast door alles dat moet, of wat ze dénken dat moet.
Kijk Wat het moment brengt. Welke kans geeft het je?
En Ga! Ga er in mee. Geniet van DAT moment dat gegeven is.
Lukt het op dat moment niet? Geen vrees! Er zullen nog vele momenten volgen - als je maar verstilt, kijkt én in het moment mee gaat.
Kinderen zijn daar koning in. De momenten waarbij ik mijn kind haastig zijn schoenen aan liet doen, de momenten waarbij ik door de straat mijn pas versnelde en mijn kind moest volgen omdat het wasgoed nog gedaan moest worden… Ik kan er talloze bedenken.
Natuurlijk zijn er momenten dat het verstillen niet gaat - Op tijd op school komen is nou eenmaal belangrijk. Maar eerlijkheid gebiedt dat er ook voldoende momenten zijn waarbij de prio lijst best bijgesteld kan worden. Kinderen kunnen daarin veel aan ons leren. Dus gas terug en rust en dankbaarheid vinden in het moment.
Wij op onze beurt kunnen kinderen ook veel meegeven op het gebied van dankbaarheid. We kunnen kinderen op een andere wijze bewust maken van dankbaarheid dan enkel het zeggen van de woorden: “Dank je wel!”. Wat van groot belang is het bewust worden van het gevoél van geluk dat het teweeg brengt.
Heeft het kind heerlijk gespeeld met een vriendje? Bespreek het gevoel van dat moment en spreek samen dankbaarheid uit naar de ander. Krijgt hij een cadeau van oma waar hij direct mee gaat spelen? Bespreek het gevoel en spreek dankbaarheid uit naar oma. Lachen jullie samen om een spelletje? Spreek het gevoel uit en geef dankbaarheid een anker. Zo zorg je ervoor dat het niet enkel de woorden zijn die geforceerd genoemd worden maar het gevoel van dankbaarheid leidt.
Dankbaarheid zorgt voor een gevoel van “genoeg” in tegenstelling tot een gevoel van “schaarste”. Mensen die een gevoel van “voldoende” ervaren zullen eerder geneigd zijn om te delen en voor elkaar te zorgen.
Met het stukje krentenbrood in de hand lopen we door de vrolijk versierde straten. “Wel heel lief van die mevrouw he, dat ze met ons wilde delen.. Daar wordt ik echt blij van!”. Ik slaak een zucht van verlichting. Heel lief schat. Daar ben ik dankbaar om.
Tot de volgende keer
Liefs Hannah